Verbum

збавіцель назоўнік | мужчынскі род

Той, хто збаўляе каго-н. ад каго-, чаго-н., выратавальнік.

|| жаночы род: збавіцелька.

|| прыметнік: збавіцельскі.

збавіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Выратавацца, пазбегнуць; сумець вызваліцца ад каго-, чаго-н.

• З. ад смерці.
• З. ад лішніх клопатаў.

|| незакончанае трыванне: збаўляцца.

збавіць​¹ дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Адняць частку чаго-н. з мэтай змяншэння (цаны, колькасці і пад.); некалькі зменшыць, убавіць.

   • З. дзесяць рублёў з агульнай сумы.
   • З. крок (пайсці цішэй).

2. Пахудзець.

   • З. у вазе.

3. Зменшыць сілу чаго-н.

   • З. тон.
   • З. газ.

|| незакончанае трыванне: збаўляць.

|| назоўнік: збаўленне і збаўка.

збавіць​² дзеяслоў | закончанае трыванне

Выратаваць, даць пазбегнуць чаго-н.

• З. ад смерці.
• З. душу ад пакут.

|| незакончанае трыванне: збаўляць.

збажына назоўнік | жаночы род | зборны назоўнік

Агульная назва хлебных злакаў, а таксама зерне хлебных злакаў.

• Хваляй разбягаецца калгасная з.
• Мяшкі са збажыной.

збалансаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. гл. балансаваць.

2. Ураўнаважыць (у 2 знач.), узгадніць, суразмерыць.

   • З. магчымасці.

|| назоўнік: збалансаванасць.

збалбатнуць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Сказаць тое, чаго не варта было гаварыць; прагаварыцца ў гутарцы.

• З. глупства.

збалелы прыметнік

Змучаны болем, пакутамі.

• Збалелае цела.
• Збалелае сэрца.

збалець дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Змучыцца, спакутавацца.

• Збалела матчына сэрца.

збан назоўнік | мужчынскі род

Высокая гліняная пасудзіна, якая звужаецца ўверсе і мае звычайна ручку.

|| памяншальная форма: збанок і збаночак.

|| прыметнік: збанны.