жменя назоўнік | жаночы род
-
Далонь і пальцы рукі, складзеныя так, каб імі можна было зачэрпнуць або ўтрымаць што-н.
-
Колькасць чаго-н., што змяшчаецца ў складзеную так руку.
-
перан., чаго. Зусім невялікая колькасць каго-, чаго-н.
|| памяншальная форма: жменька.
- Засталася ж. байцоў.
- Поўнай жменяй — шчодра, не шкадуючы.
жмуры назоўнік
Гульня, у якой адзін з удзельнікаў з завязанымі вачамі ловіць астатніх.
- Гуляць у жмуркі (размоўнае неадабральнае) — хітраваць, утойваць што-н. ад каго-н.
жмурыцца дзеяслоў | незакончанае трыванне
Прыплюшчваць вочы на яркім святле.
|| закончанае трыванне: зажмурыцца.
жмурыць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Сціскаючы павекі, прыплюшчваць вочы.
- Ж. вочы ад яркага святла.
|| закончанае трыванне: зажмурыць.
жмут назоўнік | мужчынскі род
Невялікі скрутак чаго-н.
|| памяншальная форма: жмуток.
жмінда назоўнік | мужчынскі і жаночы род | размоўнае | пагардлівае
Вельмі скупы чалавек, скнара.