Verbum

жвавасць назоўнік | жаночы род

Рухавасць, ажыўленасць.

жвавець дзеяслоў | незакончанае трыванне

Станавіцца больш жвавым, ажыўленым.

жвавы прыметнік

1. Поўны жыццёвых сіл, рухавы.

   • Жвавае дзіця.

2. Бойкі, ажыўлены (пра гутарку).

   • Жвавая гамонка.

3. Лёгкі ў рухах, шпаркі.

   • Ж. сабака.
   • Жвавыя коні.

4. Быстры, шустры, кемлівы.

   • Ж. хлопец.

жвачка назоўнік | жаночы род

1. Паўгорнае перажоўванне жвачнымі жывёламі ежы, якая адрыгаецца ў поласць рота, а таксама гэта ежа.

   • Жаваць жвачку.

2. Жавальная рызінка (размоўнае).

3. пераноснае значэнне: Нуднае, доўгае паўтарэнне аднаго і таго ж (размоўнае пагардлівае).

   • Перажоўванне абрыдлай жвачкі.

жвачны прыметнік

Які жуе жвачку.

• Жвачныя жывёлы.

жвір назоўнік | мужчынскі род

Асадачная горная парода ў выглядзе дробных каменьчыкаў, ужываецца ў будаўнічых, дарожных работах.

|| прыметнік: жвіровы.

жвірынка назоўнік | жаночы род | размоўнае

Крупінка жвіру.

жвірысты прыметнік

З вялікай колькасцю жвіру.

• Ж. грунт.

|| назоўнік: жвірыстасць.