Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

жа (ж) злучнік | часціца

  1. злучнік: супраціўны. Злучае сказы з адносінамі супрацьпастаўлення.

    • Мне гаворыць адно, сам жа робіць другое.
  2. злучнік: далучальны. Ужыв. для учэння сказаў з паведамленнем дадатковага або тлумачальнага зместу.

    • Вядзі нас, ты ж ведаеш дарогу.
  3. часціца: ўзмацняльная. Ужыв. ўзмацнення значэння папярэдняга слова сэнсу таго, што выказваецца.

    • З кім жа ён застанецца?
  4. часціца: Ужыв. пасля займеннікаў і прыслоўяў, каб падкрэсліць падабенства, супадзенне, аднолькавасць.

    • Яны прыйшлі з аднаго і таго ж мястэчка.
    • Той жа.
    • Тады ж.

жаба назоўнік | жаночы род

  1. Падобная на ушку бясхвостая земнаводная жывёліна з барадаўчатай скурай.

  2. Тое, што і лягушка.

  3. Пагардлівае, дакорлівае абзыванне дзяцей, падлеткаў.

    • Жаба ты малая!
  4. іншае:

    • Грудная жаба — бытавая назва стэнакардыі.
    • Пнецца як жаба на купіну (размоўнае пагардлівае) — пішчом лезе куды-н., каб дамагчыся свайго.

|| памяншальная форма: жабка.

|| прыметнік: жабін.

  • Жабіна ікра.

жабнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Пасудзіна ўтрымання паддоследных жаб у лабараторыях.

  2. пераноснае значэнне: Неглыбокі дзіцячы басейн для купання.

    • Дзеці плюхаюцца ў жабніку.

жабо назоўнік | ніякі род | нескланяльнае

  1. Брыжы з карунак або кісяі вакол каўняра ці на грудзях мужчынскай сарочкі.

  2. Аздоба з карункаў або лёгкай тканіны ў зборкі на грудзях у жаночай блузцы, сукенцы.

жабраваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Прасіць міласціну.

  2. Пазычыць што-н., не маючы свайго (размоўнае).

    • Трэба ісці ж. плуга ў суседзяў.
    • Не ўмеў шанаваць — ідзі ж. (з народнай творчасці).

|| закончанае трыванне: выжабраваць.

|| назоўнік: жабраванне.

жабрак назоўнік | мужчынскі род

Вельмі бедны, той, хто жыве з міласціны; старац.

|| жаночы род: жабрачка.

жабрацкі прыметнік

  1. Такі, як у жабрака, які ўласцівы, належыць яму.

    • Жабрацкая торба.
    • Жабрацкае жыццё.
  2. пераноснае значэнне: Вельмі бедны, мізэрны.

    • Ж. надзел.

жабрацтва назоўнік | ніякі род

  1. Збіранне міласціны як сродак існавання, жабрацкае становішча.

    • Цяжкае жыццё мінулага вяло да ж.
  2. зборны назоўнік: Жабракі.

жабрачы прыметнік

Тое, што і жабрацкі.

жабрачыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Тое, што і жабраваць.