Verbum

днець дзеяслоў | безасабовая форма | незакончанае трыванне

Займацца на дзень; світаць.

• На дварэ днела.

дно назоўнік | ніякі род

1. адзіночны лік: Грунт пад вадой вадаёма, ракі, мора.

   • Д. возера.
   • Пайсці на д.

2. адзіночны лік: Ніжняя частка паглыблення катлавана, рова і пад.

   • Д. катлавана.

3. Ніз пасудзіны, скрынкі, судна.

   • На самым дне бочкі.

4. пераноснае значэнне: Глыбінная частка чаго-н.

   • На дне душы.

5. Асяроддзе дэкласаваных, заняпалых людзей.

   • Д. грамадства.

   • Да дна — да канца, цалкам і поўнасцю.

   • На дне — нямнога, крыху (засталося, пакінута).

   • Перавярнуць уверх дном —

     1. змяніць што-н. карэнным чынам;
     2. ператварыць у хаатычны стан.

   • Ісці на дно — занепадаць; маральна апускацца.

|| памяншальная форма: днечка і донца.

|| прыметнік: донны.

дноачышчальны прыметнік

Які служыць для ачысткі дна (у 1 знач.).

• Дноачышчальныя работы.

днопаглыбны прыметнік

Прызначаны для паглыблення дна (у 1 знач.).

• Днопаглыбныя работы.

днявальны назоўнік | мужчынскі род

Радавы салдат сутачнага нарада, які дапамагае дзяжурнаму для падтрымання парадку ў падраздзяленні і нагляду за маёмасцю.

• Выкананне абавязкаў днявальнага.

дняваліць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Выконваць абавязкі днявальнага.

дняваць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Праводзіш дзень дзе-н. у сувязі з чым-н.

• Разведка днявала ў вёсцы.

Фразеалагізм:

• Дняваць і начаваць (дзе-н., у каго-н.; размоўнае) — праводзіць увесь час там, дзе прыемна.

днём прыслоўе

У дзённы час, удзень.

• Д. ішла падрыхтоўка да спектакля.
• Днём з агнём не знайсці (размоўнае) — пра што-н. далёка закінутае, схаванае.

днёўка назоўнік | жаночы род

Аднадзённы прыпынак для адпачынку ў час працяглага пераходу.

• Спыніцца на днёўку.

днішча назоўнік | ніякі род

Дно бочкі або пласкадоннага судна.

• Д. чоўна.