гібель назоўнік | жаночы род
-
Знішчэнне, разбурэнне, смерць (пры катастрофе, стыхійным бедстве і пад.).
- Г. касмічнага карабля.
-
чаго. Незлічонае мноства, колькасць (размоўнае).
- Летам г. работы ў сялян.
гібель назоўнік | жаночы род
Знішчэнне, разбурэнне, смерць (пры катастрофе, стыхійным бедстве і пад.).
чаго. Незлічонае мноства, колькасць (размоўнае).
гібельны прыметнік
Які вядзе да гібелі (у 1 знач.), пагражае гібеллю.
|| назоўнік: гібельнасць.
гібець дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Пакутаваць, гараваць ад нястачы, бязмэтнага жыцця і пад.
|| назоўнік: гібенне.
гібкі прыметнік
Які лёгка гнецца і разгінаецца; пругкі.
пераноснае значэнне: Багаты адценнямі, выразны (пра голас, характар і пад.).
пераноснае значэнне: Здольны ўмела і хутка рэагаваць на пэўныя ўмовы, абставіны, прызвычайвацца да іх.
|| назоўнік: гібкасць.
гіблы прыметнік | размоўнае
Пра мясцовасць: якая пагражае гібеллю.
Безнадзейны, які не абяцае нічога добрага.
гібон назоўнік | мужчынскі род
Невялікая чалавекападобная малпа, якая жыве ў ПаўднёваУсходняй Азіі.
гібрыд назоўнік | мужчынскі род
Арганізм, атрыманы шляхам гібрыдызацыі.
|| прыметнік: гібрыдны.
гібрыдызацыя назоўнік | жаночы род
Скрыжаванне арганізмаў, разнародных у спадчынных адносінах.
гігант назоўнік | мужчынскі род
Істота, расліна незвычайна вялікіх памераў, велікан.
Вялікае па размаху і значэнню прадпрыемства.
гігантаманія назоўнік | жаночы род
Імкненне да практычна неапраўданага стварэння чаго-н. у вялікім маштабе.