Verbum

гваздануць дзеяслоў | размоўнае | аднакратны дзеяслоў | закончанае трыванне

Моцна ўдарыць чым-н.

• Г. кулаком.

гваздзік назоўнік | мужчынскі род

Травяністая дзікарастучая і садовая расліна з яркімі кветкамі і вострым пахам.

гваздзіка назоўнік | жаночы род | зборны назоўнік

Высушаныя пупышкі гваздзіковага дрэва, якія выкарыстоўваюцца як прыправа.

гваздзіковы​¹ прыметнік

Які мае адносіны да гваздзіка, уласцівы яму.

• Г. пах.

гваздзіковы​² прыметнік

Які здабываецца з гваздзікі.

• Г. алей.
• Гваздзіковае дрэва.

гвалт назоўнік | мужчынскі род

1. Прымяненне фізічнай сілы да каго-н.

   • Партызаны помсцілі немцам за г. і здзекі.
   • Гвалтом (прыслоўе) пасадзіць у машыну.

2. Прымусовае ўздзеянне на каго-, што-н.

   • Чыніць г.

3. Крык, лямант.

   • Кожны вечар у хаце стаяў г.

4. у знач. выклічнік: Кліч аб ратунку ў выпадку небяспекі (размоўнае).

   • Г., ратуйце!

Хоць гвалт крычы (размоўнае) — пра цяжкае бязвыхаднае становішча.

гвалтаванне назоўнік | ніякі род

1. гл. гвалтаваць.

2. Тое, што і гвалт (у 1 і 2 знач.).

гвалтаваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Чыніць гвалт (у 1 і 2 знач.).

   • Г. чыю-н. волю.

2. Сілай прымушаць да палавой сувязі.

|| закончанае трыванне: згвалтаваць.

гвалтаўнік назоўнік | мужчынскі род

Той, хто чыніць гвалт (у 1 і 2 знач.).

гвалтоўны прыметнік

1. Які суправаджаецца гвалтам, прымусам.

   • Гвалтоўная смерць.

2. Раптоўны.

   • Г. агонь.

3. Бурны, парывісты.

   • Г. вецер.

|| назоўнік: гвалтоўнасць.