Verbum

бег назоўнік | мужчынскі род

1. Рух, перамяшчэнне, прі якім моцна адштурхоўваюцца нагамі ад зямлі.

   • Б. на месцы.
   • Марафонскі б. (від спартыўнага спаборніцтва).

2. пераноснае значэнне: Наогул — імкліва перамяшчэнне чаго-н.

   • Б. часу.

|| прыметнік: бегавы.

• Бегавая дарожка.

беганіна назоўнік | жаночы род | размоўнае

1. Безупынны рух бягом у розных напрамках.

   • Б. дзяцей.

2. пераноснае значэнне: Заняткі, турботы, якія патрабуюць спешкі, бегання па розных месцах.

   • Сёння цэлы дзень займаўся беганінай.

бегаць​¹ дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Тое, што і бегчы (у 1 знач.), але абазначае дзеянне, якое адбываецца шматразова ці ў розных напрамках.

   • Мурашкі бегаюць.

2. Часта бываць у каго-н., хадзіць да каго-н.

   • Б. па хатах.

3. Заляцацца да каго-н. (размоўнае).

   • Б. за дзяўчынай.

4. Займацца бегам як спортам.

   • Б. хутчэй за ўсіх.

5. Хутка рухацца (аб прадметах, пальцах, вачах і пад. і размоўнае).

   • Вочы так і бегаюць, як у злодзея.
   • Па завуголлі бегаць (размоўнае неадабральнае) — пазбягаць працы.
   • Па нітачцы бегаць (размоўнае неадабральнае) — быць паслухмяным, дысцыплінаваным.

|| назоўнік: беганне.

бегаць​² дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Пра перыяд палавой актыўнасці ў кароў.

|| назоўнік: беганне.

бегемот назоўнік | мужчынскі род

Буйная парнакапытная млекакормячая жывёліна, якая жыве ў прэснаводных вадаёмах трапічнай Афрыкі.

|| прыметнік: бегемотны.

беглы прыметнік

1. Які ўратаваўся ўцёкамі (гістарычнае).

   • Б. селянін.
   • Прытуліць беглага (у знач. назоўнік)

2. Не вельмі ўважлівы, павярхоўны, хуткі, дастаткова свабодны.

   • Б. позірк.
   • Беглае чытанне.
   • Беглыя галосныя (спецыяльны тэрмін) — галосныя гукі о і е, якія ёсць у адных формах слова і знікаюць у другіх (напр. сон — сну).

|| назоўнік: бегласць.

бегчы дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Хутка рухацца, перамяшчацца, рэзка адштурхоўваючыся ад зямлі нагамі.

   • Б. па вуліцы.
   • Б. трушком.

2. пераноснае значэнне: Імкліва перамяшчацца ў якім-н. напрамку, несупынна цячы патокам.

   • Кроў бяжыць па жылах.

3. пераноснае значэнне: Праходзіць, працякаць (пра час, жыццё).

   • Бягуць гады.

4. Ратавацца ўцёкамі.

   • Б. з полону.

5. Пашырацца, даносіцца, далятаць, распаўсюджвацца (пра чуткі, звесткі).

   • Добрая вестка ляжыць, а дрэнная па дарозе бяжыць (прыказка).
   • Бегма (бягом) бегчы (размоўнае) — вельмі спяшацца; не ісці, а бегчы.
   • Бегчы без аглядкі (размоўнае) — вельмі хутка бегчы.
   • Бегчы (ісці) куды вочы гладзяць (размоўнае) — без пэўнага кірунку, не выбіраючы шляху.

бедаваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Цярпець душэўныя пакуты; выказваць перажыванні, смутак; клапаціцца аб кім-, чым-н.

   • Б. аб дзіцяці.

2. Жыць у нястачы; гараваць.

|| назоўнік: бедаванне.

бедачына назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Небарака, няўдачнік.

• Так і загінуў б.

бедната назоўнік | жаночы род

1. зборны назоўнік: Бедныя людзі, беднякі.

   • Вясковая б.

2. Тое, што і беднасць (гл. бедны ў 1 знач.).

   • Б. не загана.