Verbum

ашаламленне назоўнік | ніякі род

Стан узрушэння, збянтэжанасці.

• На яго найшло нейкае а.

ашаламляльны прыметнік

Які можа ашаламіць.

• Ашаламляльныя весці.

|| назоўнік: ашаламляльнасць.

ашаламіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Разгубіцца, здзівіцца.

|| незакончанае трыванне: ашаламляцца.

ашаламіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Задурыць галаву.

   • Несціханы лямант ашаламіў галаву.

2. Надта здзівіць, азадачыць, зрабіць моцнае ўражанне.

   • Нечаканая тэлеграма ашаламіла яго.

|| незакончанае трыванне: ашаламляць.

ашаляваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Абшыць дошкамі.

• А. хату.

|| незакончанае трыванне: ашалёўваць.

|| назоўнік: ашалёўка і ашалёўванне.

ашалёвачны прыметнік | спецыяльны тэрмін

Звязаны з ашалёўкай, прызначаны для ашалёўкі.

• А. матэрыял.
• Ашалёвачныя работы.

ашатраваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Абадраць, ачысціць зерне перад памолам.

• А. мяшок ячменю.

ашклянелы прыметнік

Які стаў падобны на шкло, застылы.

• Ашклянелыя вочы.

ашкліць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зашкліць, уставіць шкло.

• А. вокны.

ашморгаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Тое, што і абшморгаць.

|| незакончанае трыванне: ашморгваць.

|| аднакратны дзеяслоў: ашмаргнуць.