ачаг назоўнік | мужчынскі род
-
Устройства, прыстасаванне, дзе распальваюць агонь.
- Гарыць агонь у ачагу.
- Хатні а. (пераноснае значэнне: свой дом, сям’я).
-
пераноснае значэнне: Месца, адкуль што-н. распаўсюджваецца, цэнтр чаго-н. (кніжнае).
- А. асветы.
- А. землетрасення.
- А. хваробы.
|| прыметнік: ачаговы.
ачалавечыцца дзеяслоў | кніжнае | закончанае трыванне
Стаць падобным на чалавека, ператварыцца ў чалавека.
|| незакончанае трыванне: ачалавечвацца.
|| назоўнік: ачалавечанне і ачалавечванне.
ачамярэлы прыметнік | размоўнае
Абрыдлы, які апрацівеў.
ачамярэць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
Стаць горкім, як чэмер; надакучыць, абрыдзець.
- Ачамярэла мне гэта балаганная музыка.
ачапіць дзеяслоў | закончанае трыванне
Акружыць з мэтай аховы або спынення доступу куды-н.
|| незакончанае трыванне: ачапляць.
|| назоўнік: ачапленне.
ачараваць дзеяслоў | закончанае трыванне
Зрабіць прыемнае ўражанне; зачараваць.
- Спявачка ачаравала сваім голасам.
|| незакончанае трыванне: ачароўваць.
ачарсцвелы прыметнік
Грубы, бяздушны, чэрствы; падсохлы.
- А. хлеб.
- Ачарсцвелая душа.
|| назоўнік: ачарсцвеласць.
ачасаць1 дзеяслоў | закончанае трыванне
Ачысціць часаннем.
|| незакончанае трыванне: ачэсваць.
ачасаць2 дзеяслоў | закончанае трыванне
Чэшучы сякерай, падраўняць.
|| незакончанае трыванне: ачэсваць.