Verbum

ацалелы прыметнік | размоўнае

Тое, што і уцалелы.

ацалець дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Тое, што і уцалець.

ацаніць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Вызначыць цану каго-, чаго-н.

   • А. каня.
   • А. хату.

2. Устанавіць узровень, ступень падрыхтаванасці.

   • А. веды школьнікаў.

3. пераноснае значэнне: Выказаць думку, меркаванне аб значэнні або каштоўнасці каго-, чаго-н.

   • Правільна а. учынак палявода.

|| незакончанае трыванне: ацэньваць.

|| назоўнік: ацэнка.

|| прыметнік: ацэначны.

• Ацэначная камісія.

ацверазелы прыметнік

Які стаў цвярозым, працверазіўся.

|| назоўнік: ацверазеласць.

ацверазіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Стаць цвярозым пасля ап’янення.

|| незакончанае трыванне: ацверажацца.

|| назоўнік: ацверажэнне.

ацверазіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Прывесці ў цвярозы стан, зрабіць цвярозым.

• А.п ‘янага.
• А. летуценніка.

|| незакончанае трыванне: ацверажаць.

|| назоўнік: ацверажэнне.

ацвярдзеласць назоўнік | жаночы род

Ацвярдзелае месца.

ацвярдзелы прыметнік

Які стаў цвёрдым.

• Ацвярдзелая смала.

ацвярдзенне назоўнік | ніякі род

1. гл. ацвярдзець.

2. Тое, што і ацвярдзеласць.

   • А. на назе.

ацвярдзець дзеяслоў | закончанае трыванне

Стаць цвёрдым.

• Пухліна ацвярдзела.

|| незакончанае трыванне: ацвердзяваць.

|| назоўнік: ацвярдзенне.