Verbum

амазонка назоўнік | жаночы род

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: прадстаўніца ваяўнічага племені жанчын.

2. Жанчына-коннік у спецыяльным касцюме для верхавой язды.

3. Доўгая сукенка для верхавой язды.

   • Імчаліся конна жанчыны ў чорных амазонках.

|| прыметнік: амазонскі.

амаладзіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Стаць больш маладым (па жыццяздольнасці, па выгляду і пад.).

2. (7 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць абноўленым па складу членаў чаго-н.

   • Калектыў амаладзіўся.

|| незакончанае трыванне: амалоджвацца.

|| назоўнік: амалоджванне.

|| назоўнік: амаладжэнне.

амаладзіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Зрабіць больш маладым (па жыццядзейнасці, па выгляду і пад.).

2. Увесці больш моладзі ў склад чаго-н.

   • А. калектыў.

|| незакончанае трыванне: амалоджваць.

|| назоўнік: амалоджванне.

|| назоўнік: амаладжэнне.

амаль прыслоўе

Без нечага, мала чаго не хапае да чаго-н.

• Ён а. дарослы.
• Працавалі а. цэлы дзень.

амальгама назоўнік | жаночы род

1. Вадкі, напаўвадкі або цвёрды сплаў якога-н. металу з ртуццю (спецыяльны тэрмін).

2. пераноснае значэнне: Разнародная сумесь, спалучэнне чаго-н. (кніжнае).

|| прыметнік: амальгамны.

аманал назоўнік | мужчынскі род

Выбуховае рэчыва.

|| прыметнік: аманалавы.

аманімія назоўнік | жаночы род

Гукавое падабенства слоў пры розніцы значэнняў.

|| прыметнік: аманімічны.

амар назоўнік | мужчынскі род

Вялікі марскі рак.

|| прыметнік: амаравы.

амаральны прыметнік

Які супярэчыць маралі, пазбаўлены маралі.

• А. чалавек.
• А. ўчынак.

|| назоўнік: амаральнасць.

амартызаваць дзеяслоў | спецыяльны тэрмін | закончанае і незакончанае трыванне

Зрабіць (рабіць) амартызацыю.