аз назоўнік | мужчынскі род
-
Старадаўняя назва літары «а».
-
пераноснае значэнне, азы, -оў. Пачатковыя звесткі (размоўнае).
- Пачаць з азоў.
аз назоўнік | мужчынскі род
Старадаўняя назва літары «а».
пераноснае значэнне, азы, -оў. Пачатковыя звесткі (размоўнае).
азагаловіць дзеяслоў | закончанае трыванне
Даць чаму-н. загаловак.
|| незакончанае трыванне: азагалоўліваць.
азадак назоўнік | мужчынскі род
Задняя частка тулава жывёлы.
Задняя частка тушы.
|| прыметнік: азадачны.
азадачаны прыметнік
Які знаходзіцца ў замяшанні, разгубленасці, які выражае здзіўленне.
|| назоўнік: азадачанасць.
азадачыць дзеяслоў | закончанае трыванне
Прывесці ў замяшанне, збянтэжыць, здзівіць, паставіць каго-н. у складанае становішча.
|| незакончанае трыванне: азадачваць.
азаддзе назоўнік | жаночы род | зборны назоўнік
Тое, што і пазаддзе.
азалаціць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
Пазалаціць, надаць залацісты колер чаму-н.
Шчодра абдарыць, абагаціць.
азалія назоўнік | жаночы род
Дэкаратыўная кустовая расліна сямейства верасовых з белымі, жоўтымі і іншымі кветкамі.
|| прыметнік: азаліевы.
азанаваць дзеяслоў | спецыяльны тэрмін | закончанае і незакончанае трыванне
Ператварыць (ператвараць) у азон.
Ачысціць (ачышчаць) азонам.
|| назоўнік: азанаванне.
азанатар назоўнік | мужчынскі род
Прыбор для атрымання азону, а таксама для ўзбагачэння азонам паветра.
|| прыметнік: азанатарны.