Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аз назоўнік | мужчынскі род

  1. Старадаўняя назва літары «а».

  2. пераноснае значэнне, азы, -оў. Пачатковыя звесткі (размоўнае).

    • Пачаць з азоў.

азагаловіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Даць чаму-н. загаловак.

  • А. артыкул.

|| незакончанае трыванне: азагалоўліваць.

азадак назоўнік | мужчынскі род

  1. Задняя частка тулава жывёлы.

    • Конь падкідаў азадкам, брыкаўся.
  2. Задняя частка тушы.

    • Купіць цэлы а. свінні.

|| прыметнік: азадачны.

азадачаны прыметнік

Які знаходзіцца ў замяшанні, разгубленасці, які выражае здзіўленне.

  • А. выгляд твару.

|| назоўнік: азадачанасць.

азадачыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Прывесці ў замяшанне, збянтэжыць, здзівіць, паставіць каго-н. у складанае становішча.

  • А. пытаннем.

|| незакончанае трыванне: азадачваць.

азаддзе назоўнік | жаночы род | зборны назоўнік

Тое, што і пазаддзе.

азалаціць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Пазалаціць, надаць залацісты колер чаму-н.

    • Восень азалаціла лес.
  2. Шчодра абдарыць, абагаціць.

    • Лён азалаціў калгас і калгаснікаў.

азалія назоўнік | жаночы род

Дэкаратыўная кустовая расліна сямейства верасовых з белымі, жоўтымі і іншымі кветкамі.

|| прыметнік: азаліевы.

азанаваць дзеяслоў | спецыяльны тэрмін | закончанае і незакончанае трыванне

  1. Ператварыць (ператвараць) у азон.

    • А. кісларод.
  2. Ачысціць (ачышчаць) азонам.

    • А. памяшканне.

|| назоўнік: азанаванне.

азанатар назоўнік | мужчынскі род

Прыбор для атрымання азону, а таксама для ўзбагачэння азонам паветра.

|| прыметнік: азанатарны.