Verbum

аж часціца

1. часціца: Ужыв. як узмацненне ў знач. нават.

   • Аж крыкнуў ад радасці.

2. часціца: Падкрэслівае інтэнсіўнасць далейшай часткі паведамлення.

   • Дайшоў аж да самога міністэрства.

3. злучнік: Выражае выніковыя адносіны і ўзмацняе іх; так, што нават.

   • Машыны так гулі, аж вокны звінелі.

Аж чорна — вельмі многа.

• Ягад у лесе аж чорна.

ажарэб назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

1. Роды ў кабыл, асліц, вярблюдзіц.

2. Прыплод кабыл, асліц, вярблюдзіц.

ажно злучнік | часціца | размоўнае

Тое, што і аж.

ажур​¹ назоўнік | мужчынскі род

1. Скразное вязанне, пляценне.

   • Вязаць ажурам.

2. Лёгкая празрыстая тканіна.

   • Пакрывала з ажуру.

ажур​² прыслоўе

У бухгалтэрыі: такое вядзенне справы, калі кожная аперацыя рэгіструецца неадкладна пасля яе выканання.

(Усё) у ажуры (размоўнае) — усё ў парадку, усё як належыць.

ажурны прыметнік

Празрысты, тонкі, драбнасеткаваты.

• Ажурная тканіна.
• Ажурная вязь.
• Ажурная работа — пра вельмі тонкую, майстэрскую работу.

|| назоўнік: ажурнасць.

ажывіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Ажыць, набрацца сілы і энергіі, стаць больш выразным і яркім.

   • Чалавек ажывіўся, павесялеў.
   • Гутарка ажывілася.

2. Напоўніцца жыццём, рухам, дзейнасцю.

   • Пайшла тэхніка на палі, мясцовасць ажывілася.

3. Стаць больш актыўным, дзейным.

   • Сход ажывіўся.
   • Работа ажывілася.

|| незакончанае трыванне: ажыўляцца.

|| назоўнік: ажыўленне.

ажывіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Вярнуць да жыцця, зрабіць зноў жывым.

   • А. арганізм.
   • А. успаміны (пераноснае значэнне).

2. Прыдаць сілы, энергіі; зрабіць ажыўленым, бадзёрым.

   • Радасная вестка ажывіла людзей.

3. Напоўніць жыццём, рухам, дзейнасцю.

   • Вяселле ажывіла старэнькую хату.

4. Зрабіць больш актыўным, дзейным.

   • А. работу нарады.

|| незакончанае трыванне: ажыўляць.

|| назоўнік: ажыўленне.

ажына назоўнік | жаночы род

1. Кустовая калючая ягадная расліна сямейства ружакветных.

2. Чорна-шызыя ядомыя ягады гэтай расліны, падобныя на ягады малін.

   • Збіраць ажыны.

|| прыметнік: ажынавы.

• А. куст.
• Ажынавае варэнне.

ажыннік назоўнік | мужчынскі род

Зараснік ажыны.