Verbum

абазваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Даць каму-, чаму-н. мянушку.

• А. смаўжом.

|| незакончанае трыванне: абзываць.

абазнацца дзеяслоў | закончанае трыванне

Памыліцца, прыняць каго-н. за другога, што-н. за другое.

• А. ў прыцемку.
• Прабачце, я абазнаўся.

|| незакончанае трыванне: абазнавацца.

абазначыцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіцца бачным, прыкметным, намеціцца, адкрэсліцца.

• У тумане абазначылася цёмная палоска лесу.

|| незакончанае трыванне: абазначацца.

абазначыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Памеціць што-н., зрабіць знак на чым-н.

   • А. на карце горы.

2. Акрэсліць, зрабіць бачным.

   • Худзізна рэзка абазначыла скулы.

3. Паказаць, абмаляваць галоўныя рысы якой-н. асобы ці з’явы.

   • А. характар героя.

|| незакончанае трыванне: абазначаць і абазначваць.

|| назоўнік: абазначэнне.

абазначэнне назоўнік | ніякі род

1. гл. абазначыць.

2. Знак, якім што-н. абазначана.

   • Умоўнае а.
   • Лікавыя абазначэнні.

абакрасці (абкрасці) дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць пакражу, тайна забраць чужое.

• А. магазін.

|| незакончанае трыванне: абкрадаць і абкрадваць.

|| назоўнік: абкраданне і абкрадванне.

абалваніць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

1. Груба, збольшага абчасаць што-н., падрыхтаваць для далейшай апрацоўкі.

   • А. камень.
   • А. бервяно.

2. Абы-як, на скорую руку падстрыгчы (жартаўлівае).

   • А. хлопца.

3. Абдурыць, ашукаць.

   • А. слухачоў.

|| незакончанае трыванне: абалваньваць.

|| назоўнік: абалваньванне.

абалона назоўнік | жаночы род

1. Частка даліны ракі, якая ў паводку заліваецца вадою.

   • Прылесная балоцістая а.

2. Малады слой драўніны, што знаходзіцца паміж стрыжнем і карою.

|| прыметнік: абалонны.

• Абалонныя лугі.

абалонка назоўнік | жаночы род

Покрыва ў выглядзе шкарлупіны, скуркі (у пладах), верхні слой чаго-н., покрыўная тканка.

• А. зерня.
• А. арэха.
• Слізістая а.
• Радужная а.

|| прыметнік: абалонкавы.

абалонне назоўнік | ніякі род

Тое, што і абалона.