Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

эге (э-ге-ге) выклічнік

Ужыв. пры выяўленні чаго-н. важнага ці нечаканага у знач. вось яно што, вось яно як.

  • Эге! Аказваецца вось у чым справа!

эгіда назоўнік | жаночы род

Пад эгідай чыёй (высокае) — пад чыім-н. заступніцтвам, кіраўніцтвам.

  • Пад эгідай закона.

эдэльвейс назоўнік | мужчынскі род

  1. Горная травяністая расліна, суквецце якой падобна на белую зорку.

  2. Кветка гэтай расліны.

эзопаўскі прыметнік

Эзопаўская мова — багатая алегорыямі, намёкамі і іншымі прыёмамі з мэтай скрыць прамы сэнс такіх выказванняў [ад імя старажытнагрэчаскага байкапісца Эзопа].

эка прыстаўка

Першая частка складаных слоў са знач. экалагічны, напр. экафонд, экацэнтр.

экалогія назоўнік | жаночы род

  1. Навука аб адносінах раслінных і жывёльных арганізмаў між сабой і да акаляючага іх асяроддзя.

    • Э. раслін.
    • Э. чалавека.
  2. Стан арганізмаў, што насяляюць агульную тэрыторыю, іх адносіны адзін да аднаго і да акаляючага асяроддзя.

    • Э. глебы.
    • Э. лесу.
    • Э. чалавека або сацыяльная э. (узаемадзеянне чалавека, грамадства і навакольнага асяроддзя).
    • Э. культуры (леран.).

|| прыметнік: экалагічны.

  • Э. стан вадаёма, глебы.
  • Экалагічныя росшукі.
  • Экалагічная этыка.
  • Экалагічна (прыслоўе) чыстае асяроддзе.
  • Экалагічна (прыслоўе) чыстыя продукты.

эканамічны прыметнік

  1. Які мае адносіны да эканомікі, гаспадарчы.

    • Эканамічная палітыка.
    • Эканамічныя законы.
    • Э. эфект.
    • Эканамічная выгада.
  2. Які дае эканомію, выгадны ў гаспадарчых адносінах.

    • Э. рухавік.

|| назоўнік: эканамічнасць.

эканом назоўнік | мужчынскі род | устарэлае

  1. Гаспадарлівы, ашчадны чалавек.

  2. Загадчык гаспадаркі.

|| жаночы род: эканомка.

эканомны прыметнік

  1. Які ашчадна расходуе што-н.

    • Эканомная гаспадыня.
    • Эканомна (прыслоўе) расходаваць сена.
  2. Сціплы ў расходах, які садзейнічае эканоміі (у 2 знач.).

    • Э. ў пакупках.
  3. Які патрабуе невялікіх затрат, дазваляе абысціся меншай колькасцю чаго-н.; эканамічны.

    • Э. від рухавіка ўнутранага згарання.

|| назоўнік: эканомнасць.

эканомнічаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне

Быць вельмі эканомным.