Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

шавінізм назоўнік | мужчынскі род

Крайні нацыяналізм, які прапаведуе нацыянальную і расавую выключнасць і распальвае нацыянальную варожасць і нянавісць.

|| прыметнік: шавіністычны.

шавініст назоўнік | мужчынскі род

Рэакцыянер, прыхільнік шавінізму.

|| жаночы род: шавіністка.

|| прыметнік: шавінісцкі.

шавіёт назоўнік | мужчынскі род

Мяккая, крыху варсістая шарсцяная тканіна для верхняй вопраткі.

|| прыметнік: шавіётавы.

шаг назоўнік | мужчынскі род

  1. Тое, што і крок (у 1 і 2 знач.).

  2. Пэўная адлегласць паміж суседнімі аднатыпнымі элементамі (у механізмах, дэталях машын; спецыяльны тэрмін).

    • Ш. разьбы.

|| прыметнік: шагавы.

шагам прыслоўе

Мерна пераступаючы нагамі, не бягом.

  • Конь ішоў ш.
  • Ш. марш! (каманда).

шагісціка назоўнік | жаночы род

Абучэнне маршыроўцы (на шкоду іншым, больш істотным ваенным заняткам).

шайба назоўнік | жаночы род

  1. Падкладка пад гайку ці плешку шрубы ў выглядзе металічнага кольца.

  2. Невялікі цяжкі гумавы дыск, які ўжыв. пры гульні ў хакей.

    • Шайбу! (вокліч хакейных балельшчыкаў, якія падахвочваюць ігракоў).

|| прыметнік: шайбавы.

шайка назоўнік | жаночы род | размоўнае

Група людзей, аб’яднаных якой-н. злачыннай дзейнасцю.

  • Ш. бандытаў.
  • Ш. жулікаў.

шайтан назоўнік | мужчынскі род

У мусульманскай міфалогіі: злы дух, сатана.

  • Не паддаецца дрэсіроўцы, ш. (як лаянка).

шакал назоўнік | мужчынскі род

Драпежная жывёліна сямейства сабачых, якая харчуецца мярцвячынай.

|| прыметнік: шакальны і шакаліны.