Verbum

чайніца назоўнік | жаночы род

Пасудзіна для захоўвання сухога чаю.

чайхана назоўнік | жаночы род

Чайная ў Сярэдняй Азіі, Іране.

|| прыметнік: чайханны.

чайханшчык назоўнік | мужчынскі род

Уладальнік чайханы, а таксама той, хто абслугоўвае чайхану.

|| жаночы род: чайханшчыца.

|| прыметнік: чайханшчыцкі.

чакальны прыметнік

Звязаны з чаканнем; насцярожаны.

• Чакальная поза.

чакальня назоўнік | жаночы род | размоўнае

Пакой для чакання ў якой-н. установе.

чакан​¹ назоўнік | мужчынскі род

1. Штэмпель для выбівання відарысаў на паверхні металічных вырабаў (манет, медалёў і пад.).

2. Адбітак відарыса на паверхні металічнага вырабу; чаканка.

3. Слясарны інструмент у выглядзе зубіла, прызначаны для чаканкі.

4. Старажытная зброя ў выглядзе насаджанага на доўгае дзяржанне молата, што служыла таксама знакам начальніцкай годнасці.

чакан​² назоўнік | мужчынскі род

Птушка сямейства драздовых.

• Чорнагаловы ч.

|| прыметнік: чаканавы.

чаканка назоўнік | жаночы род

1. гл. чаканіць.

2. Рэльефны адбітак, выкананы на металічным вырабе.

   • Шабля, упрыгожаная чаканкай.

3. Апрацаваная паверхня металу, загладжанае шво, трэшчына і пад. (спецыяльны тэрмін).

чаканны прыметнік

1. Прызначаны для чаканкі (у 1 знач.).

   • Ч. станок.

2. Выраблены шляхам чаканкі (у 1 знач.); упрыгожаны чаканкай (у 2 знач.).

3. пераноснае значэнне: Ясны, выразны, дакладны.

   • Ч. крок.

|| назоўнік: чаканнасць.

чаканшчык назоўнік | мужчынскі род

Рабочы, спецыяліст па чаканцы (у 1 знач.).

|| жаночы род: чаканшчыца.

|| прыметнік: чаканшчыцкі.