Verbum

убрыкнуць дзеяслоў | закончанае трыванне

Ударыць, выцяць задняй нагой ці абедзвюма заднімі нагамі (пра капытных жывёл).

• Гэты чалавек можа знянацку і ў. (пераноснае значэнне).

убудаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Пабудаваць, збудаваць унутры чаго-н.

• У. шафу ў сцяну.

|| незакончанае трыванне: убудоўваць.

убухаць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Усыпаць, уліць, укласці куды-н. у вялікай колькасці.

• У. многа гною ў глебу.
• Столькі грошай убухалі за мэблю (пераноснае значэнне: патрацілі).

|| аднакратны дзеяслоў: убухнуць.

убыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Паменшаць (у колькасці, аб’ёме і пад.).

   • Убыла вада ў сажалцы.
   • Убыў дзень.
   • Убыла рашучасць (знікла, аслабла).

2. (звычайна з адмоўем «не») Пражыць, прабыць пэўны час дзе-н.; ужыцца з кім-н.

   • Яны там доўга не ўбудуць — вернуцца.
   • З табою ніхто не ўбудзе.

|| незакончанае трыванне: убываць.

убіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. што ў што. Б’ючы па якім-н. прадмеце, прымусіць яго ўвайсці ўнутр чаго-н.

   • У цвік у сцяну.
   • У. у галаву што-н. каму-н. (пераноснае значэнне: прымусіць трывала засвоіць якую-н. думку; размоўнае).

2. Утаптаць, утрамбаваць да цвёрдасці.

   • У. сцежку цераз поле.

3. Дадаючы да стравы, умяшаць (сырыя яйкі), разбіць на скавараду (яйкі).

   • У. у цеста два яйцы.
   • У. некалькі яец на патэльню.

4. Змарнаваць, зрасходаваць непрадукцыйна (размоўнае).

   • У. час.

|| незакончанае трыванне: убіваць.

ува прыназоўнік

Ужыв. замест прыназоўніка «у» перад словамі «мне», «усіх», «усім», напр. Ува мне, ува ўсіх.

увабрацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Пранікнуць унутр чаго-н., паглынуцца, уцягнуцца.

   • Дзёгаць увабраўся ў юхтовыя боты.

2. Усяліцца куды-н. або забрацца, залезці куды-н. (размоўнае).

   • У. ў новую кватэру.
   • У. ў гушчар.

|| незакончанае трыванне: убірацца.

увабраць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Паступова паглынуць, уцягнуць, усмактаць у сябе.

   • Зямля ўвабрала ваду.

2. Заправіць, усунуць унутр чаго-н.

   • У. кашулю ў штаны.

3. З’есці без астатку (размоўнае).

   • У. місу капусты.

4. Схапіць, захапіць (размоўнае).

   • Разведчыкі ўвабралі фашыста.

|| незакончанае трыванне: убіраць.

увавіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Адняўшы частку, зменшыць, знізіць, аслабіць.

• У. выдаткі.
• У. крок.

|| незакончанае трыванне: убаўляць.

|| назоўнік: убаўленнне і убаўка.

увага назоўнік | жаночы род

1. Сканцэнтраванасць думак ці зроку, слыху на чым-н.

   • Звярнуць увагу на што-н.
   • Аднесціся з увагай.
   • Удзяліць увагу каму-н.
   • Браць пад увагу.
   • У цэнтры ўвагі.
   • Увазе слухачоў! (г. зн. слухачы, звярніце ўвагу).

2. Клапатлівыя, чулыя адносіны да каго-, чаго-н.

   • Сяброўская ў.