Verbum

убок прыслоўе

Управа або ўлева ад чаго-н.

• Адысці ўбок.

убор назоўнік | мужчынскі род

Убранне, адзенне; строі.

• Шлюбны ў.
• Асенні ў. лесу (пераноснае значэнне).
• Галаўны ўбор — агульная назва рэчаў, якія надзяваюцца на галаву (шапка, капялюш, кепка і пад.).

уборачная назоўнік | жаночы род

Уборка ўраджаю, час уборкі ўраджаю.

• Распачынаецца ў.

уборачны прыметнік

Які мае адносіны да ўборкі ўраджаю, да часу ўборкі сельскагаспадарчых культур.

• Уборачная тэхніка.
• Уборачная кампанія.

убоства назоўнік | ніякі род

1. Беднасць, галеча, жабрацкае жыццё.

2. Фізічны недахоп, выродлівасць.

   • У. гарбуна выклікала літасць і спагаду.

3. пераноснае значэнне: Духоўная абмежаванасць, пасрэднасць.

   • У. думкі.

убранне назоўнік | ніякі род

1. Адзенне, убор; строі.

   • Жаночае ў.
   • Лес у асеннім убранні (пераноснае значэнне).

2. Аддзелка, абсталяванне памяшкання; аздабленне чаго-н.

   • У. хаты.
   • Ёлачнае ў.

убраны прыметнік

Прыведзены ў парадак, упрыгожаны.

• Убраная хата.

|| назоўнік: убранасць.

убрацца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Набыць прыгожы выгляд; прыгожа апрануцца, прыбрацца.

   • У. ў святочны касцюм.

2. Управіцца з уборкай ураджаю (размоўнае).

   • У. са збажыной.

Убрацца ў пер’е (размоўнае) — абжыцца, палепшыць матэрыяльнае становішча; пачаць жыць самастойна.

|| незакончанае трыванне: убірацца.

убраць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Сабраць ураджай сельскагаспадарчых культур.

   • У. буракі машынамі.

2. Надаць прыгожы выгляд, упрыгожыць.

   • У. залу кветкамі.
   • Іней убраў дрэвы (пераноснае значэнне).

|| незакончанае трыванне: убіраць.

|| назоўнік: уборка.

уброд прыслоўе

Па дне ў мелкім месцы, не ўплаў.

• Перайсці раку ў.