сабакар назоўнік | мужчынскі род
-
Чалавек, які даглядае сабак у спецыяльным гадавальніку, у сабачніку (размоўнае).
-
Чалавек, які займаецца лоўляй сабак.
-
Той, хто ганяе, дражніць сабак (размоўнае).
|| прыметнік: сабакарскі.
сабакар назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які даглядае сабак у спецыяльным гадавальніку, у сабачніку (размоўнае).
Чалавек, які займаецца лоўляй сабак.
Той, хто ганяе, дражніць сабак (размоўнае).
|| прыметнік: сабакарскі.
сабакарня назоўнік | жаночы род | размоўнае
Памяшканне для сабак (пераважна паляўнічых).
сабантуй назоўнік | мужчынскі род
У татараў і башкіраў: веснавое народнае свята.
пераноснае значэнне: Шумлівая пагулянка (размоўнае жартаўлівае).
сабатаваць дзеяслоў | закончанае і незакончанае трыванне
Дзейнічаць супраць чаго-н. шляхам сабатажу, займацца сабатажам.
|| назоўнік: сабатаванне.
сабатаж назоўнік | мужчынскі род
Наўмысны зрыў работы якога-н. мерапрыемства пры захаванні бачнасці яго выканання, замаскіраванае супрацьдзеянне ажыццяўленню чаго-н.
|| прыметнік: сабатажны.
сабатажнік назоўнік | мужчынскі род
Чалавек, які займаецца сабатажам.
|| жаночы род: сабатажніца.
|| прыметнік: сабатажніцкі.
сабатажнічаць дзеяслоў | размоўнае | незакончанае трыванне
Тое, што і сабатаваць.
сабачаня (сабачанё) назоўнік | ніякі род
Дзіцяня сабакі, шчаня.
Маленькі сабачка.
сабачка1 назоўнік | мужчынскі род
гл. сабака.
Шчаня.
сабачка2 назоўнік | мужчынскі род
Спускавы механізм у агнястрэльнай зброі.
Прыстасаванне ў машынах, механізмах, якое перашкаджае руху зубчастага кола назад.