езуіт назоўнік | мужчынскі род
-
Манах — член каталіцкага манаскага ордэна «Таварыства Ісуса».
-
пераноснае значэнне: Хітры, крывадушны, каварны чалавек.
|| жаночы род: езуітка.
|| прыметнік: езуіцкі.
- Е. ордэн.
езуіт назоўнік | мужчынскі род
Манах — член каталіцкага манаскага ордэна «Таварыства Ісуса».
пераноснае значэнне: Хітры, крывадушны, каварны чалавек.
|| жаночы род: езуітка.
|| прыметнік: езуіцкі.
езуіцтва назоўнік | ніякі род
Крывадушнасць, хітрасць як сродкі для дасягаення мэты.
екатаць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Голасна, працягла крычаць ад моцнага болю.
Скавытаць (пра жывёл).
|| назоўнік: екатанне.
екцення назоўнік | жаночы род
Шэраг малітвенных прашэнняў, якія гаворацца дыяканам ці святаром пры богаслужэнні ад імя вернікаў.
елачка назоўнік | жаночы род
гл. ёлка.
Пра ўзор, размяшчэнне чаго-н. (звычайна ў форме тв. склону).
елка назоўнік | жаночы род
Хвойнае вечназялёнае дрэва з конусападобнай кронай.
|| памяншальная форма: елачка.
|| прыметнік: яловы.
елкаваты прыметнік
Крыху ёлкі, гаркаваты на смак.
|| назоўнік: елкаватасць.
ельнік назоўнік | мужчынскі род | зборны назоўнік
Яловы лес.
Ссечаныя яловыя лапкі або дрэвы.
|| памяншальна-ласкальная форма: ельнічак.
|| прыметнік: ельнічны.
енк назоўнік | мужчынскі род
Працяглы жаласны стогн, выкліканы болем або вялікім горам.
енчыць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Жаласна стагнаць ад болю, пакуты і пад.
пераноснае значэнне: Назойліва, надакучліва прасіць аб чым-н. (размоўнае).
|| закончанае трыванне: выенчыць.
|| назоўнік: енчанне.