Verbum

ваганетка назоўнік | жаночы род

Невялікі адкрыгы вагон для перавозкі грузаў па вузкакалейных або падвесных дарогах.

вагацца дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. (1 і 2 ас. неўжыв). Мерна гайдацца з боку ў бок або зверху ўніз.

   • Маятнік вагаецца.

2. пераноснае значэнне: Быць у нерашучасці, адчуваць няўпэўненасць, сумнявацца.

   • В. ў ацэнцы чаго-н.

3. пераноснае значэнне: Быць няўстойлівым, хісткім, мяняцца.

   • Тэмпература паветра вагаецца ад 13 да 17 гр.

|| закончанае трыванне: павагацца.

|| назоўнік: ваганне.

|| прыметнік: вагальны.

• Вагальны рух.

вагаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Мерна разгойдваць што-н. зверху ўніз або з боку ў бок.

• В. рычаг.

|| закончанае трыванне: павагаць.

вагаўшчык назоўнік | мужчынскі род

Той, хго займаецца ўзважваннем чаго-н.

• Чыгуначны в.

|| жаночы род: вагаўшчыца.

|| прыметнік: вагаўшчыцкі.

вагон назоўнік | мужчынскі род

Транспартны сродак для перавозкі пасажыраў або грузаў па рэйкавых дарогах.

• Таварны в.
• Пасажырскі в.
• Трамвайны в.
• В.-ляднік.
• В.-рэстаран.
• В. дроў (колькасць, якая змяшчаецца ў ім).

|| памяншальная форма: вагончык.

|| прыметнік: вагонны.

вагранка назоўнік | жаночы род

Шахтавая печ для плаўкі чыгуну, а таксама для апалу руд каляровых металаў.

|| прыметнік: ваграначны і вагранкавы.

вада назоўнік | жаночы род

1. Празрыстая бясколерная вадкасць, якая ўяўляе сабой хімічнае злучэнне вадароду і кіслароду.

   • Шклянка вады.
   • Марская в.
   • Таўчы ваду ў ступе або насіць ваду ў рэшаце (займацца пустымі справамі, марнай працай; размоўнае).
   • Вадой не разліць (не разальеш) - каго (пераноснае значэнне: пра неразлучных сяброў; размоўнае).
   • Як у ваду глядзеў (быццам загадзя ведаў).
   • Вады (нікому) не замуціць (пераноснае значэнне: не зрабіць шкоды).
   • Выйсці сухім з вады (пераноснае значэнне: застацца непакараным).
   • Віламі па вадзе пісана (пераноснае значэнне: пра што-н. маламагчымае, няпэўнае).
   • Ліць ваду на млын - чый, каго (пераноснае значэнне: прыводзіць доказ або дзейнічаць у чыю-н. карысць).

2. (звычайна з азначэннем). Напітак, тэхнічныя растворы.

   • Газіраваная в.
   • Мінеральная в.
   • Вапнавая в.

3. Водная паверхня ракі, возера, мора і пад., а таксама яе ўзровень.

   • Падарожнічаць па вадзе.
   • Высокая в.
   • Дастаўляць грузы вадой.
   • Вывесці не чыстую ваду каго-н. (пераноснае значэнне: выкрыць чые-н нядобрыя ўчынкі).
   • Цішэй вады, ніжэй травы (пра сціплага, вельмі спакойнага, ціхага чалавека).

4. множны лік: Водная прастора якога-н. раёна.

   • Тэрытарыяльныя воды.
   • Унутраныя воды.

5. множны лік: Плынь, хвалі, водная маса.

   • Глыбокія воды.
   • Воды Нёмана.

6. множны лік: Мінеральныя крыніцы курорт з такімі крыніцамі.

   • Лячыцца на водах Мінеральныя воды.

7. пераноснае значэнне:, адз. Пра наяўнасць пустога, беззмястоўнага шматслоўя j дакладзе, лекцыі і пад. (размоўнае).

   • Не доклад, а в.
   • Верхавая вада — вада, якая сцякла ў рэчкі пасля дажджу ці ўтварылася з расталага снегу.
   • Жоўтая вада — хвароба вачэй, пры якой зрэнка набывае жоўты колер.
   • Цёмная вада — слепата, выкліканая атрафіяй зрокавага нерва.

|| памяншальна-ласкальная форма: вадзіца і вадзічка.

|| прыметнік: водны і вадзяны.

• Водны шлях.
• Водны раствор.
• Водны спорт.
• Вадзяная пара.
• Вадзяны павук.
• Вадзяны млын.

вадабоязь назоўнік | жаночы род

Тое, што і шаленства (у 1 знач.).

вадавоз назоўнік | мужчынскі род

Той, хто возіць ваду.

вадавозны прыметнік

Які служыць для перавозкі вады.

• Вадавозная бочка.