тэхнічны прыметнік
-
гл. тэхніка.
-
Які мае адносіны да работы машын і механізмаў; звязаны з абслугоўваннем тэхнікі якой-н вытворчасці.
- Тэхнічныя навыкі, прыёмы.
-
Які падлягае выкарыстанню або апрацоўцы ў прамысловасці.
-
Які выконвае розныя дапаможныя работы ў якой-н. справе, не адказны.
-
Які вызначаецца высокай тэхнікай, майстэрствам (у спорце, мастацтве).
|| назоўнік: тэхнічнасць.
тэхрэд назоўнік | мужчынскі род
Скарачэнне: тэхнічны рэдактар — работнік выдавецтва, які займаецца паліграфічным афармленнем выдання.
|| прыметнік: тэхрэдаўскі.
тэізм назоўнік | мужчынскі род
Сукупнасць рэлігійна-містычных уяўленняў, згодна з якімі бог з’яўляецца разумнай істотай, якая стварыла свет і
кіруе ім.
|| прыметнік: тэістычны.
тэіст назоўнік | мужчынскі род
Паслядоўнік тэізму.
|| жаночы род: тэістка.
|| прыметнік: тэістычны.
тэўтоны назоўнік | мужчынскі род
Агульная назва старажытнагерманскіх плямёнаў.
|| прыметнік: тэўтонскі. Т. ордэн.
цяць (тнуць) дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Ударыць, стукнуць чым-н.
- Цяў (тнуў) яму прыкладам у грудзі.
-
Балюча ўкусіць.
- Сабака цяў (тнуў) за нагу.