Verbum

зжыць, ✂; зак.

1. каго (што) з чаго і без дапаўнення. Стварыўшы невыносныя ўмовы, не даць жыць каму-н. дзе-н.

   • Зжылі злоснікі добрага чалавека.
   • З. са свету (змучыць чым-н.).

2. Пазбавіцца ад чаго-н., выкараніць у сабе што-н.

   • З. недахопы.

3. Пражыць (жыццё, многа гадоў і пад.).

   • Чалавек жыццё зжыў і розуму не набраўся.

|| незак. зжываць, ✂.