звышчалавек, , м.

У некаторых філасофскіх вучэннях: моцная асоба, чые воля, жаданні і ўчынкі не падпарадкоўваюцца ніякім абмежаванням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)