звонкі2 прыметнік
-
Гучны, гулкі.
- З. голас.
- Звонкае шкло.
- Звонкая манета (металічныя грошы).
-
Тое, што і гулкі (у 2 знач.).
- Звонкае паветра.
- Звонкі зычны — які вымаўляецца з удзелам голасу.
|| назоўнік: звонкасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)