звесіць, ✂; зак.

Трымаючы ў вісячым стане, апусціць уніз.

  • Вярба звесіла галіны над вадой.
  • Сядзець, звесіўшы ногі (не дастаючы да падлогі, зямлі).

|| незак. звешваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)