звергнуць, ✂; зак.

  1. Сілай пазбавіць улады, скінуць; знішчыць, спыніць існаванне чаго-н. (высок.).

    • З. цара.
    • З. самадзяржаўе.

  2. каго і без дапаўнення. Нарадзіць заўчасна (пра жывёл; разм.).

    • Карова звергла.

|| незак. звяргаць, ✂.

|| наз. звяржэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)