звер, ✂, н.

  1. Дзікая, звычайна драпежная жывёліна.

    • Пушны з.

  2. перан. Пра вельмі злога, жорсткага чалавека.

|| памянш. звярок, ✂.

|| зб. звяр’ё.

|| прым. звярыны, ✂.

  • Звярыныя сляды.
  • З. страх (надзвычай моцны).
  • З. арнамент (з адлюстраваннем жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)