звярнуць, ; зак.

  1. Памяняць напрамак руху.

    • З. у завулак.
    • З. гутарку ўбок (перан.).
  2. Накіраваць у які-н. бок ад дарогі (каня, машыну і пад.).

    • З. машыну з дарогі.
  3. Варочаючы, зрушыць з месца (разм.).

    • З. вялікі камень.
    • Горы з. (перан. зрабіць вельмі многа).
  4. Пералажыць, зваліць (віну, правіннасць і пад.) на другога (разм.).

    • З. усё на невінаватага.
  5. Схіліць, павярнуць набок, убок (разм.).

    • З. галаву набок.
  6. Неакуратна скідаць, зваліць у адно месца многія прадметы (разм.).

    • З. усё ў кучу.

  • Звярнуць на сябе ўвагу — вызначыцца чым-н., зацікавіць сабой.

  • Звярнуць увагу каго на каго-што — паказаць каму-н. на каго-, што-н., прымусіць заўважыць.

  • Звярнуць увагу на каго-што — заўважыць каго-, што-н., зацікавіцца кім-чым-н., улічыць што-н.

|| незак. звяртаць, , зварочваць, і зварачаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)