званок, ✂, м.

  1. Невялікі звон (у 1 знач.), а таксама прыстасаванне для гукавых сігналаў.

    • Дзвярны з.
    • Электрычны з.

  2. Гук, гукавы сігнал, утвораны такім звонам ці спецыяльным прыстасаваннем.

    • Прагучаў з.
    • Тэлефонны з.
    • Заняткі пачынаюцца па званку.

|| памянш. званочак, ✂.

|| прым. званковы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)