звалачы, ✂; зак. (разм.).

  1. Цягнучы, зняць з чаго-н.

    • З. мех з воза.

  2. Валочачы, знесці ў адно месца.

    • З. галлё ў кучу.

  3. Знесці куды-н. далёка.

    • Дзеці звалаклі граблі.

|| незак. звалакаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)