зляцець, ​; зак.

  1. Летучы, спусціцца.

    • Верабей зляцеў з куста.
  2. Упасці зверху (разм.).

    • З. з ганка.
    • Паперы зляцелі са стала.
  3. Узляцеўшы, пакінуць якое-н. месца, вылецець куды-н. далёка.

    • Птушкі некуды зляцелі.
    • Прыказка зляцела з вуснаў (перан.).

|| незак. злятаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)