Verbum

з’явіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Прыйсці куды-н. па выкліку, па якой-н. афіцыйнай неабходнасці.

   • З. ў час.
   • З. ў суд.

2. Прыйсці, прыбыць.

   • Дадому сын з’явіўся позна вечарам.

3. Узнікнуць, паказацца перад вачамі, паявіцца.

   • На небе з’явіліся першыя зоркі.

4. Узнікнуць, пачаць існаваць.

   • З’явілася новая думка.

5. Стаць, зрабіцца чым-н.

   • Прастуда з’явілася прычынай хваробы.
   • З’явіцца на свет — нарадзіцца.

|| незакончанае трыванне: з’яўляцца.

|| назоўнік: з’яўленне.