зімоўшчык, ✂, м.

Чалавек, які знаходзіцца дзе-н. на зімоўцы.

  • Палярныя зімоўшчыкі.

|| ж. зімоўшчыца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)