землеўладальнік, , м.

Асоба, якая карыстаецца зямлёй на правах прыватнай уласнасці.

  • Буйны з.

|| ж. землеўладальніца, .

|| прым. землеўладальніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)