прыметнік
Які блішчыць, ззяе пералівістым святлом, напоўнены яркім ззяннем, бляскам.
- Зіхатлівае сонца.
- Стаяла зіхатлівая раніца.
- Зіхатлівая прыгажосць (пераноснае значэнне).
|| назоўнік:
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)