зіхацець дзеяслоў | незакончанае трыванне

Блішчэць, ззяць пералівістым святлом; пералівацца, адбіваючы святло.

  • Зіхацелі зоркі.
  • На мокрай траве зіхаціць раса.
  • У кватэры ўсё зіхаціць ад чысціні (вылучаецца чысцінёй).

|| назоўнік: зіхаценне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)