згубіцель, , м.

Той, хто губіць, загубіў каго-, што-н.

  • Насякомыя — згубіцелі лесу.

|| ж. згубіцелька, .

|| прым. згубіцельскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)