згадзіцца​2, ​✂; зак.

Аказацца прыгодным, спатрэбіцца.

  • Што ў лесе родзіцца, тое ў хаце згодзіцца (з нар.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)