здзьмуць, ​; зак.

Ачысціць ад чаго-н. або знесці што-н. струменем паветра, ветру.

  • Вецер здзьмуў паперу.

|| незак. здзімаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)