здолець, ​✂; зак.

  1. з інф. Быць у стане зрабіць, выканаць што-н.

    • Я здолею рашыць гэту задачу.

  2. з інф. Атрымаць магчымасць зрабіць што-н. пры пэўных абставінах.

    • Учора я не здолеў паехаць.

  3. Адолець, асіліць.

    • Агульнымі намаганнямі ўсё можна з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)