здабытчык, ​, м.

  1. Той, хто займаецца здабычай чаго-н.

    • З. нафты.
  2. Чалавек, які здабывае сродкі на жыццё (разм.).

|| ж. здабытчыца, ✂.

|| прым. здабытчыцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)