віхура назоўнік | жаночы род

  1. Бура, завіруха (размоўнае).

  2. Імклівы віхравы рух (паэтычнае).

|| прыметнік: віхурны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)