убараніць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне
Абараніць ад нападу, замаху, варожых дзеянняў; засцерагчы ад небяспекі, шкоды і пад.
- У. родную зямлю ад ворага.
- Не ўбаранілі дзіця ад прастуды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)