ссадзіць, ; зак.

  1. Дапамагчы сысці ўніз.

    • С. дзіця з канапы.
  2. Даць магчымасць або прымусіць выйсці (з поезда, аўтобуса і пад.).

    • С. на станцыі дзяцей.
    • С. безбілетніка.

|| незак. ссаджваць, .

|| наз. ссаджванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)