Verbum

спыніцца, ✂; зак.

1. Перастаць рухацца, спыніць што-н. рабіць, устрымацца ад якога-н. дзеяння.

   • С. на паўдарозе.
   • Матор спыніўся.
   • Гэты чалавек не спыніцца ні перад чым (перан. пойдзе на любыя ўчынкі).

2. Часова размясціцца, пасяліцца дзе-н.

   • С. ў гасцініцы.

3. Пра развіццё, ход і пад.: прыпыніцца, перарвацца.

   • Работы па ўкладцы труб спыніліся.

4. на кім-чым. Пра погляд, увагу, думкі і пад.: затрымацца на кім-, чым-н.

   • Мой позірк спыніўся на сыне.

5. на кім-чым. Прыйсці да якога-н. рашэння, спыніць свой выбар на кім-, чым-н.

   • С. на выбары маладога кандыдата.

|| незак. спыняцца, ✂.