спыніцца дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Перастаць рухацца, спыніць што-н. рабіць, устрымацца ад якога-н. дзеяння.

    • С. на паўдарозе.
    • Матор спыніўся.
    • Гэты чалавек не спыніцца ні перад чым (пераноснае значэнне: пойдзе на любыя ўчынкі).
  2. Часова размясціцца, пасяліцца дзе-н.

    • С. ў гасцініцы.
  3. Пра развіццё, ход і пад.: прыпыніцца, перарвацца.

    • Работы па ўкладцы труб спыніліся.
  4. на кім-чым. Пра погляд, увагу, думкі і пад.: затрымацца на кім-, чым-н.

    • Мой позірк спыніўся на сыне.
  5. на кім-чым. Прыйсці да якога-н. рашэння, спыніць свой выбар на кім-, чым-н.

    • С. на выбары маладога кандыдата.

|| незакончанае трыванне: спыняцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)