спусціцца, ; зак.

  1. Перамясціцца зверху ўніз.

    • С. з гары.
    • С. ў склеп.
    • С. на зямлю (таксама перан. ад мар, летуценняў вярнуцца да рэчаіснасці).
  2. на што і без дапаўнення. Пра птушак, насякомых, лятальныя апараты: прызямліцца, сесці.

    • Верталёт спусціўся на выган.
  3. перан. Пра ноч, імглу, туман і пад.: наступіць, насунуцца.

    • На зямлю спусцілася ноч.
  4. Дайсці да заняпаду, разарыцца (разм.).

    • С. з грошай.
  5. Сарвацца з чаго-н., што ўтрымлівае.

    • Курок спусціўся сам па сабе.

|| незак. спускацца, .

|| наз. спуск, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)