спроба назоўнік | жаночы род

  1. Намаганне зрабіць што-н. з мэтай дасягнуць, дабіцца чаго-н., але без поўнай упэўненасці ў поспеху.

    • Зрабіць спробу пераканаць апанента.
    • Няўдалая с.
  2. Праверка, выпрабаванне дзейнасці чаго-н.

    • С. адрамантаваць радыёпрыёмнік.

|| прыметнік: спробны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)